Er zijn wel eens van die situaties dat je als paardeneigenaar zou willen dat je paard tegen je kon zeggen wat er hand is of. Of om je viervoeter uit te leggen wat er gaat gebeuren, een verhuizing naar een andere stal bijvoorbeeld of een operatie. Het is dan een optie om een dierentolk in te schakelen. Symone Ottevangers werkt als dierentolk en zij heeft de afgelopen jaren al duizenden dieren en hun eigenaren geholpen.
Een dierentolk kan op afstand gedachten en gevoelens opvangen en overbrengen op dieren, oftewel hij of zij communiceert telepathisch met dieren. Deze werkwijze van een dierentolk zal bij veel mensen de nodige scepsis oproepen. Om te geloven dat het mogelijk is om met dieren te ‘praten’, moet je als mens de overtuiging hebben dat dieren een bewustzijn hebben, een eigen ik met emoties en een mening, en dat is voor velen moeilijk voor te stellen. Om communiceren met dieren hangt een ‘hokus pokus’ sfeer, waar mensen die zichzelf ‘nuchter’ noemen soms lacherig over doen. Dierentolk Symone Ottevangers wil dit meteen rechtzetten: ‘Kunnen communiceren met dieren is geen gave of iets bovennatuurlijks. Alle mensen beschikken over dit zintuig, alleen doen we er niks meer mee. Iedereen kan het dus leren. Het is gewoon een vaardigheid die te trainen is, net als paardrijden of voetballen. Maar net als niet iedere voetballer een Messi is, is niet iedereen een talentvolle dierentolk.’
De interesse voor het communiceren met dieren kwam voor de Groningse Symone Ottevangers toen haar jonge paard een peesblessure had die volgens de dierenarts niet meer goed zou komen. Het jonge dier had lang gerevalideerd en de vraag rees hoe het verder moest. Symone vroeg zich af wat haar paard zélf wilde: ‘Ik had op dat moment zelf nog niks met telepathie gedaan. Ik heb informatie op internet opgezocht en ik kwam op het spoor van dierentolken. Dat was voor mij een ‘aha’-moment, dat het dus kón, het aan je dier vragen. Ik heb toen een telefonisch consult aangevraagd. Dat was mijn eerste kennismaking met het communiceren met dieren. Ik was dermate geïntrigeerd dat ik zelf een cursus heb gedaan. Ik ging heel onbevangen en zonder verwachtingen naar die cursus. Net zoals iedereen die het telepathisch communiceren met dieren wel eens heeft geprobeerd, twijfelde ik in het begin aan mezelf. Ik vroeg me ook af of ik de gedachten en beelden die ik binnenkreeg niet zelf verzon. Maar de kraan was op dat moment een beetje opengezet. Ik wist hoe het werkte en hoe ik informatie binnen kon krijgen. Zoals dat gaat bij het ontwikkelen van elke vaardigheid: het is een kwestie van doen, doen, doen. Ik heb ontzettend veel geoefend en leerde iedere dag een beetje bij, de kraan ging steeds verder open’.
Een dierentolk krijgt informatie van dieren binnen in de vorm van beelden, gevoel, woorden of bijvoorbeeld reuk. Gevoel kan zowel fysiek zijn, dat iets in het lichaam zeer gaat doen of mentaal door gevoelens van boosheid of stress te ervaren. Omdat Symone zelf paarden heeft, zijn deze edele dieren een specialiteit van haar geworden: ‘Het interpreteren van de informatie die je binnenkrijgt van dieren heeft alles te maken met je referentiekader. Iemand die helemaal geen ervaring met paarden of paardrijden heeft, kan misschien bepaalde beelden of pijn minder goed plaatsen. Paarden zijn meesters in het compenseren. Als een been pijn doet, gaan ze het ontlasten waardoor de pijn na verloop van tijd naar een ander, overbelast, been verschuift. Ik kan uiteraard geen diagnose stellen, dat kan alleen een dierenarts. Ik kan wel aangeven waar de pijn zit en in welke hoek de oorzaak gezocht moet worden. Zie het als een extra informatiestroom waar je het paard mee kunt helpen’.
Symone heeft gemerkt dat het feit dat een dier gehoord wordt, het grootste geschenk is dat je als eigenaar kunt geven: ‘Dat een dier zijn zegje heeft kunnen doen, lucht in de meeste gevallen al enorm op. Er is vaak ook geen eindconclusie, ik kan een dier alleen met informatie op weg helpen.’ Het is dan ook een misverstand om te verwachten dat een dierentolk de ‘eisen’ van de eigenaar doorgeeft, zo geeft Symone aan: ‘Ik deed eens een gesprek met een paard dat de trailer niet op wilde. Het bleek dat het dier bang was om wéér te moeten verhuizen. Ik legde het paard uit dat hij naar een andere stal zou gaan en dat hij dan daar zou mogen blijven. Na het gesprek liep het paard wel de trailer op. Ik zette het verhaal enthousiast op mijn Facebookpagina. Vervolgens kreeg ik allemaal aanvragen voor paarden die een trailerlaadprobleem hadden. Die eigenaren dachten dat ik hun paard wel even op de trailer zou praten, maar zo werkt het natuurlijk niet. Het is niet zo dat een paard zomaar de trailer opgaat omdat ik dat zeg. Trailer laden is iets dat de eigenaar zelf met zijn paard moet oefenen. In heel specifieke gevallen zit er een oud trauma achter de onwil om op de trailer te lopen. Dáár kan ik wel bij helpen.’
Als er één ding is dat Symone de afgelopen jaren heeft geleerd, dan is het dat paarden veel meer van mensen opvangen dan wij denken. Symone wil mensen dan graag iets ter overweging meegeven: ‘Wees je bewust van hoe je je gedraagt bij je paard. Hoe praat je over je paard tegen andere mensen? Stel je voor dat je paard je hoort en je begrijpt. De intentie waarmee je met je paard omgaat, maakt een wereld van verschil. Twee ruiters die over dezelfde rijvaardigheden en techniek beschikken, kunnen door paarden heel anders ervaren worden. De ene ruiter is misschien heel onzeker en de andere te fanatiek. Paarden voelen dat haarfijn aan. Ruiters mogen zich meer bewust zijn van de mindset waarmee ze een paard benaderen, dan kunnen ze de reactie van het paard ook beter begrijpen.’
Symone had jarenlang een eigen schoonheidssalon waar ze mensen, naast het wenkbrauwen epileren en gezichtsmassages, ook healing behandelingen gaf. Bij healing draait alles om energie. Symone legt uit: ‘Ik heb healing opleidingen op humaan gebied gedaan, dat was al voor ik met dierentelepathie bezig was. Communiceren met dieren en healing zijn twee verschillende takken. Healing heeft alles te maken met energie. Alles in deze wereld is met elkaar verbonden door energie, die golven zijn overal om ons heen. Bij een healing behandeling stimuleer ik het zelfgenezend vermogen van het lichaam, een persoon wordt als het ware aan de oplader gelegd. Door blokkades op te ruimen krijgen mensen meer ruimte voor nieuwe energie. Die healing kan ik ook inzetten bij dieren. Voor mensen is healing het meest onzichtbare maar voor paarden het meest belangrijk. Paarden zijn heel puur, zij zien energie. Blokkades in het energieveld van een paard kunnen fysiek invloed hebben. Healing werkt lang door, van paar dagen tot soms wel een week. Voor zowel healing als telepathisch communiceren geldt dat ik dat van afstand kan doen, ik combineer beide aspecten in elk consult. Ik hoef dus niet in de nabijheid van het paard te zijn. Van afstand werkt zelfs beter omdat ik dan minder afgeleid ben door de omgeving.’
Sinds kort rijdt Symone een Friese ruin voor een eigenaresse die langdurig naar het buitenland verblijft: Arjen fan Méslans (Teeuwis 289 x Thomas 327). Ze moest eerst erg wennen aan de grote passen en de schwung in beweging van de twaalfjarige ruin, maar Symone heeft inmiddels een goede verstandhouding met Arjen: ‘Friese paarden zijn over het algemeen erg werkwillige dieren. Ze hebben niet altijd het sterkste lichaam, hun vriendelijke karakter is heel erg fijn in de omgang. Arjen heeft elke dag weer zin om iets met mij te ondernemen.’ Vinden paarden het eigenlijk überhaupt leuk om bereden te worden? Daar is Symone duidelijk in: de meeste paarden vinden het leuk om met mensen mee te werken. Ze zegt: ‘Paarden zijn niet voor niets mee geëvolueerd tot dieren waar mee gewerkt kan worden. Er is wel een grote ‘mits’ en dat is dat paarden pijnvrij moeten zijn. Daar ligt de grote verantwoordelijkheid van de eigenaren, om te zorgen voor de passende trainingsmethodes en materialen. Schakel bij twijfel tijdig een deskundige in, dat kan een kundige dierenarts, een fysiotherapeut, een zadelpasser of een dierentolk zijn.’
Praktijk Frances Visser
Frances en Jan Visser van de Horperhoeve in het Drentse Zweeloo fokken al jaren met Friese paarden. Elk jaar worden er zo’n tien Friese veulens op het bedrijf geboren. Frances Visser leerde Symone Ottevangers kennen toen zij lesgaf op de MBO Terra in Emmen waar ze Symone uitnodigde voor een gastles voor de studenten Paardenhouderij. ‘Symone kon mij dingen over mijn paarden vertellen die ze niet kon weten,’ zegt Frances,’ik ben zelf een heel nuchter persoon, maar dit vond ik toch wel heel bijzonder.’ Frances riep de hulp van Symone in toen een merrie die een veulen was verloren niet meer drachtig werd: ‘In het gesprek dat Symone met de merrie had, en de toegepaste healing, kon de merrie het verdriet loslaten. In de eerste cyclus daarna was de merrie direct drachtig.’ Frances werkte vaker met Symone samen om erachter te komen wat er speelde bij de Friese paarden. ‘Een veulen had een keer vage koliekklachten en de dierenarts kon er niet achter komen wat er scheelde,’ vertelt Frances,’Symone kon specifieker aangeven waar de pijn bij het veulen zat en de dierenarts constateerde vervolgens een ontsteking in de dunne darm. Gelukkig hebben wij een dierenarts die open staat voor de hulp van Symone. We hebben ook eens een veulen waar de moeder van was overleden bij de geboorte samen met Symone gematcht aan een pleegmerrie. Symone had meerdere merries gevraagd of ze de taak van pleegmerrie op zich wilden nemen. Een aantal merries gaf aan dat beslist niet te willen. Eén merrie stond er wel open voor en die is succesvol aan het moederloze veulen gekoppeld. Symone kan gewoon net dat beetje extra hulp en informatie geven om een behandeling te laten slagen.’
Leonie Bertram heeft twee Friese merries waar ze af en toe een veulentje mee fokt. De eerste keer dat Leonie Symone inschakelde was voor een Fries hengstveulen van vier maanden oud dat aan slokdarmverlamming leed. Leonie wist dat het veulen niet lang meer te leven had: ‘Zonder dat ik Symone iets had verteld over de aandoening van het veulen, gaf Symone aan dat zij het gevoel kreeg dat haar keel verstopt zat. Symone heeft het hele proces van afscheid nemen van het veulen begeleid. Dat heeft enorm geholpen om hem later, toen ik hem door de dierenarts moest laten inslapen, te laten gaan.’ Onlangs heeft Leonie nog weer een telefonisch consult gehad met Symone over een enterhengst die de opfok in is gegaan: ‘Ik had niets over de omstandigheden van de hengst verteld. Symone zei meteen dat hij in een andere omgeving zat met onbekende geuren en nieuwe vriendjes. Ik ben daarna nog een keer bij de enter gaan kijken en alles wat Symone had gezegd over de omgeving klopte. Hij heeft het daar prima naar zijn zin en hij weet nu dat hij over een tijdje weer terug naar huis komt.’
Copyright 2020 Ageeth van der Lee
